Zażalenie na postanowienie Sądu o odmowie zgody na blokadę alkoholową

Zażalenie na postanowienie Sądu o odmowie zgody na blokadę alkoholową

200,00 zł

Nasze pismo pomoże Ci
w przypadku gdy:

Bez obaw! Dołożyliśmy starań, żeby pismo było łatwe do wypełnienia, ale zawsze możesz je z nami skonsultować. Skontaktuj się z nami.

Na wstępie należy wskazać, że wedle art. 182a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego: „jeżeli zakaz prowadzenia pojazdów był wykonywany przez okres co najmniej połowy orzeczonego wymiaru, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów orzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 Kodeksu karnego przez okres co najmniej 10 lat, sąd może orzec o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, o której mowa w art. 2 pkt 84 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2012 r. poz. 1137, z późn. zm.), jeżeli postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji. Przepis art. 182 § 1 stosuje się odpowiednio”.

Niniejsza norma prawna oznacza, że na wniosek osoby skazanej, możliwe jest skorzystanie z instytucji dalszego wykonywania orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych niewyposażonych w blokadę alkoholową.

Należy podkreślić, iż instytucja ta nie jest faktycznym skróceniem orzeczonego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych, a zmianą sposobu dalszego wykonywania zakazu poprzez umożliwienie skazanemu przez pozostały okres trwania w/w zakazu, kierowania pojazdami, wyposażonymi w blokadę alkoholową.

Zgodnie z art. 182a § 1 Kodeksu karnego wykonawczego, aby Sąd mógł orzec o zmianie sposobu wykonywania orzeczonego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, muszą być spełnione następujące przesłanki:

  1. zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych musi być wykonywany przez co najmniej połowę orzeczonego zakazu, a w przypadku zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych orzeczonego na podstawie art. 42 § 3 lub 4 Kodeksu karnego co najmniej 10 lat, (powyższe terminy dotyczą osób wobec, których zakaz uprawomocnił się po dniu 18 maja 2015 roku);
  2. postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.

Koniecznym jest wskazanie, iż wydanie przez Sąd postanowienia o dalszym wykonywaniu orzeczonego zakazu poprzez zakaz prowadzenia pojazdów mechanicznych niewyposażonych w blokadę alkoholową ma charakter fakultatywny. Co oznacza, że pomimo złożenia przez skazanego wniosku, Sąd może odmówić wydania takiego postanowienia, jeżeli uzna, że kierowanie przez skazanego pojazdami mechanicznymi nadal zagraża bezpieczeństwu w komunikacji.

Sądem właściwym do złożenia przedmiotowego wniosku, zgodnie z art. 3 § 1 Kodeksu karnego wykonawczego jest Sąd, który wydał wyrok w I instancji.

Należy podkreślić, iż w przypadku wydania postanowienia o odmowie wydania postanowienia o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, skazanemu przysługuje zażalenie na wyżej wymienione orzeczenie.

Wedle art. 20 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego: „zażalenie wnosi się do sądu, który wydał zaskarżone postanowienie; zostaje ono przekazane bezzwłocznie zarządzeniem wraz z aktami sprawy do sądu wyższej instancji, chyba że sąd orzekający w tym samym składzie przychyli się do zażalenia”, co oznacza, że skarżący postanowienie o odmowie wydania postanowienia o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, winien wnieść środek odwoławczy do Sądu wyższej instancji za pośrednictwem Sądu rozpatrującego sprawę w I instancji.

Odnośnie terminu do złożenia przedmiotowego środka odwoławczego należy wskazać, iż mając na względzie art. 1 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego w zw. z art. 100 § 4 i art. 460 Kodeksu postępowania karnego, zażalenie na postanowienie o odmowie wydania postanowienia o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową wnosi się w terminie:

  • 7 dni od dnia ogłoszenia rozstrzygnięcia, jeżeli byliśmy obecni na ogłoszeniu orzeczenia;
  • 7 dni od dnia doręczenia postanowienia, jeżeli nie byliśmy obecni na ogłoszeniu orzeczenia.

Nie sposób nie zaakcentować, że sporządzając zażalenie na postanowienie w każdej sprawie karnej, należy mieć na uwadze, iż zażalenie powinno czynić zadość wymaganiom stawianym pismom procesowym, określonym w art. 119 Kodeksu postępowania karnego, tj. powinno zawierać:

  • oznaczenie organu, do którego jest kierowane (np. do Sądu Okręgowego w Warszawie, al. Solidarności 127 Warszawa, za pośrednictwem Sądu Rejonowego dla Warszawy - Woli w Warszawie, III Wydziału Karnego),
  • oznaczenie sprawy (podanie sygnatury akt Sądu I instancji, np. III Ko 215/16),
  • oznaczenie oraz adres wnoszącego zażalenie (np. Jan Kowalski ul. Kwiatowa 1, 03-340 Warszawa,
  • treść;
  • datę i podpis wnoszącego zażalenie;

a nadto zgodnie z art. 427 Kodeksu postępowania karnego powinno zawierać :

  • wskazanie zaskarżonego orzeczenia (np. postanowienie Sądu Rejonowego dla Warszawy - Woli w Warszawie z dnia 05 listopada 2016 roku, w sprawie o sygn. III Ko 215/16;
  • określenie, czego skarżący się domaga;
  • wskazanie zarzutów i ich uzasadnienie.

Podnieść należy, że zarzuty oraz ich uzasadnienie stanowią fundament każdego zażalenia.

 

Wedle art. 438 Kodeksu postępowania karnego, zażalenie można oprzeć o następujące zarzuty:

  • obrazę przepisów prawa materialnego (tj. naruszenie konkretnego przepisu Kodeksu karnego );
  • obrazę przepisów postępowania (tj. przepisów Kodeksu postępowania karnego);
  • błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia (chodzi o naruszenie zasad logicznego rozumowania, wyciągnięcie wniosków odmiennych, aniżeli nakazywałby zebrany materiał dowodowy itp.);
  • rażącą niewspółmierność kary, środka karnego, nawiązki lub niesłusznego zastosowania albo niezastosowania środka zabezpieczającego, przepadku lub innego środka.

W sytuacji, w której skazany nie zgadza się z rozstrzygnięciem Sądu I instancji w zakresie odmowy wydania postanowienia o dalszym wykonywaniu środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową, powinien w oparciu o dyspozycję zawartą w art. 1 § 2 Kodeksu karnego wykonawczego w zw. z art. 438 § 3 Kodeksu postępowania karnego zarzucić Sądowi I instancji błąd w ustaleniach faktycznych przyjętych za podstawę orzeczenia, podczas gdy należyta ocena okoliczności sprawy, tj. postawa, właściwości i warunki osobiste sprawcy oraz zachowanie w okresie wykonywania środka karnego uzasadniają przekonanie, że prowadzenie pojazdu przez tę osobę nie zagraża bezpieczeństwu w komunikacji, winny prowadzić do uznania, iż uzasadnione jest wydanie postanowienia o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową.

W tym zakresie należy zwrócić szczególną uwagę na:

  • postawę, właściwości i warunki osobiste skazanego (wiek, sytuacja rodzinna, sytuacja zawodowa, stan zdrowia, itp.);
  • zachowanie skazanego w okresie wykonywania środka karnego (np. brak naruszenia porządku prawnego, działalność charytatywna, aktywność społeczna);
  • konsekwencje wydania postanowienia o dalszym wykonywaniu tego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową: utrata pracy, brak możliwości znalezienia zatrudnienia.

Na koniec warto mieć na uwadze, iż podnosząc omawiany zarzut, skarżący powinien sformułować wniosek o zmianę zaskarżonego postanowienia i orzeczenie o dalszym wykonywaniu przedmiotowego środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów niewyposażonych w blokadę alkoholową.

Więcej informacji
dowiesz się z wpisu:

Podobne pisma

200,00 zł

Stanowisko procesowe w przedmiocie wniosku Policji o wydanie postanowienia o zatrzymaniu prawa jazdy w sprawie o kolizję drogową

Niniejszy artykuł ma na celu wyjaśnienie kwestii, co należy robić w przypadku, gdy nawet po błahej stłuczce, w której nie ma pokrzywdzonych, funkcjonariusz Policji zatrzymuje sprawcy dokument prawa jazdy. Wyobraźmy sobie sytuację, iż jesteś sprawcą zwykłej kolizji drogowej. Na miejsce przyjeżdża patrol Policji i oświadcza sprawcy kolizji drogowej, że z […]

Kup teraz
200,00 zł

Zażalenie na postanowienie Sądu o zatrzymaniu dokumentu prawa jazdy w sprawie o wykroczenie z art. 86 § 1 k.w.

Artykuł ten postanowiłem napisać, ponieważ funkcjonariusze Policji po spowodowaniu przez kierowcę zwykłej stłuczki masowo zatrzymują dokumenty prawa jazdy. Procedura zatrzymania prawa jazdy wygląda zawsze tak samo. Na miejsce kolizji przyjeżdża funkcjonariusz Policji, pyta kto jest sprawcą i zatrzymuje za pokwitowaniem dokument prawa jazdy. Należy w tym miejscu podkreślić, iż możesz […]

Kup teraz
200,00 zł

Zażalenie na postanowienie Sądu o zatrzymaniu dokumentu prawa jazdy w sprawie o kolizję drogową

Artykuł ten powstał, ponieważ doświadczenie zawodowe jednoznacznie pokazuje, że funkcjonariusze Policji po spowodowaniu zwykłej kolizji drogowej zaczęli zatrzymywać dokumenty prawa jazdy. Niestety procedura zatrzymania prawa jazdy w takiej sytuacji wygląda zawsze tak samo. Funkcjonariusz Policji przyjeżdża na miejsce kolizji i zatrzymuje za pokwitowaniem dokument prawa jazdy kierowcy, który był sprawcą […]

Kup teraz